Cycling
Wout van Aert: "We schreven sportgeschiedenis toen!"
Wout van Aert kijkt terug op een formidabel seizoen op de weg en stoomt zich klaar voor het vuilere werk in het veld. En daar kijkt hij ongelooflijk hard naar uit!
Opsommen wat Wout van Aert allemaal heeft verwezenlijkt het afgelopen jaar heeft weinig nut. Everybody knows. Vragen wat hij vooral gaat onthouden is een pak interessanter. Waar hij echt trots op is bijvoorbeeld, en waar hij nu soms nog van wakker ligt. En wat met dat aankomende cyclocross-seizoen? Hoe bereidt hij zich daarop voor? En hoe hard kijkt hij er naar uit om Mathieu van der Poel terug te zien? Go for Wout!
Je hebt er een fantastisch wegseizoen opzitten. Op welke wedstrijd kijk je liefste terug?
"Ik denk dat het moeilijk kiezen is voor mij tussen de Strade Bianche en Milaan San Remo. Dat waren de eerste twee koersen na een hele lange periode zonder. Het was voor iedereen onduidelijk hoe ik daar zou instappen, en het resultaat kwam eigenlijk wat onverwacht. Ik had goed getraind, maar het is altijd afwachten... Dan was de ontlading natuurlijk des te groter wanneer blijkt dat je goed gewerkt hebt en dat je die koers kan winnen. Dat was vooral in de Strade Bianche zo. Een week later, bij Milaan San Remo, startte ik als favoriet en door de overwinning van de week ervoor was de verrassing nóg groter toen ik ook die koers kon winnen. Die week blijft me sowieso het meeste bij."
En op welke het minste?
"Ik heb heel veel goede koersen gereden en eigenlijk weinig of zelfs geen dieptepunten gehad. Natuurlijk was het voor de winnaar in mij lastig om na de Tour zowel op het WK als tijdens de Ronde van Vlaanderen net naast de overwinning te grijpen. In het WK werd ik steeds geklopt door iemand die beter was, maar in de Ronde was het toch heel close. Als ik dan toch een koers moet kiezen waar ik minder graag op terugkijk, dan is het de Ronde van Vlaanderen omdat de winst zo dichtbij was."
Wout van Aert wint in de Tour de France
© Kramon
Het gaat eigenlijk allemaal een beetje aan je voorbij als je zelf in de koers zit. Op het moment zelf ben je gewoon bezig met de volgende dag en sta je niet stil bij je prestaties.
Je viel echt op in de Tour de France. Hoe heb je dat ervaren deze zomer?
"Ik denk dat de Tour voor iedereen echt een hoogtepunt was dit jaar. Het was sowieso al de belangrijkste koers en in dit coronajaar was het voor onze sport heel belangrijk dat die doorging. Ik denk dat de druk overal heel hoog lag, ook bij onze ploeg. We hadden heel veel ambitie om de Tour de France te winnen en dat is ook bijna gelukt. Echt fantastisch dat ik daar ook twee ritten heb kunnen winnen in de eerste week. Het gaat eigenlijk allemaal een beetje aan je voorbij als je zelf in de koers zit. Op het moment zelf ben je gewoon bezig met de volgende dag en sta je niet stil bij je prestaties. Het besef kwam pas later als ik thuiskwam en er door iedereen over werd aangesproken. Het heeft me wel veel vertrouwen gegeven voor de toekomst dat ik op heel veel domeinen mee kan."
Op welke krachttoer in de Tour de France ben je het meeste trots?
"De laatste bergrit waar ik derde werd, denk ik. Ik kwam toen in de groep met favorieten over de finish. Ik had nooit durven te dromen dat dat binnen mijn mogelijkheden zou liggen. Daar ben ik heel trots op."
Wout van Aert
© Kramon
Hoe ging het er in de ploegbus aan toe?
"De sfeer in de ploeg was eigenlijk altijd heel goed. Dat is ook logisch als alles zo goed draait en we volgens plan kunnen koersen. In zo'n meeting neemt de ploegleider altijd het voortouw en krijgen we eerst zoveel mogelijk info over het parcours en over hoe we de koers gaan aanpakken. Nadat de ploegleider spreekt, is het vaak nog Primož Roglič, onze kopman, die aangeeft hoe hij de dingen ziet. En zeker gasten zoals Tony Martin of Robert Gesink met veel ervaring hebben ook altijd inbreng. Het is belangrijk om goed te communiceren, maar het is niet altijd makkelijk om tijdens de koers zelf nog te wijzigen. Daarom is het altijd goed om een plan te hebben en je daar zoveel mogelijk aan te houden."
Welk moment uit de Tour vergeet je nooit meer?
"Een overwinning pakken in de tour zal ik sowieso niet vergeten, dat blijft heel speciaal. Die laatste tijdrit was wel heel bijzonder. Die ommekeer was geen leuk moment voor ons, maar ik zal nooit vergeten dat ik er live bij was en eerst Pogačar zag binnenkomen en daarna Primož zag instorten. Het was niet leuk om in het verliezende kamp te zitten, maar er werd toen wel sportgeschiedenis geschreven."
Het heeft dus wel wat moeite gekost om die teleurstelling te verwerken.
De Ronde van Vlaanderen was er een voor in de geschiedenisboeken. Wat vond je zelf van je race?
"Ik was toch wel tevreden over mijn koers, hoewel die niet helemaal perfect liep. Ik ben onderweg gevallen en dat kostte me wat krachten en concentratie. Desondanks heb ik toch een mooie finale gereden en was ik er bijna, op enkele centimeters na. Dat was mijn laatste koers en die zal ik niet snel vergeten. Je stapt dan van de fiets en hebt heel veel tijd om na te denken in de rustperiode. De eerste dagen dacht ik constant na wat ik anders had kunnen doen of waarom het net niet gelukt was. Het heeft dus wel wat moeite gekost om die teleurstelling te verwerken."
De volgende keer head to head met Mathieu is in het veld. Kijk je ernaar uit?
"Ja, ik kijk er zeker naar uit om het in het veld op te nemen tegen Mathieu. Ik denk dat het daar zeker niet makkelijker is voor mij, iedereen kent ook Mathieu zijn behendigheid op de fiets... Zelfs als ik heel goede benen heb, is het nog altijd moeilijk om in zijn buurt te komen. Maar dat wil niet zeggen dat ik mij gewonnen geef! Ik heb mij de laatste jaren te weinig kunnen laten zien in de cross door omstandigheden, blessures of gewoon een mindere vorm. Maar het blijft het doel om op m'n best te zijn in de cross. Dit jaar kom ik heel goed uit het wegseizoen en is er eigenlijk niets dat erop wijst dat het minder zou gaan in het veld. Ik hoop naar mijn oude niveau toe te groeien en in januari vooral met de kampioenschappen op m'n best te zijn, om terug met Mathieu en de andere crossers te strijd aan te gaan."
Hoe heb je je voorbereid op het cyclocross-seizoen?
"Ik heb me bijzonder kort voorbereid op het veldritseizoen voorlopig. Ik heb de keuze gemaakt om zo snel mogelijk terug wedstrijden te rijden omdat dat, in de functie van januari, het belangrijkste leek. Ik zal zeker niet met m'n beste conditie aan de start staan. Op een korte periode doe ik direct aan drie cross-wedstrijden mee, en daarna train ik voor een iets langere periode om hopelijk vanaf de kerstperiode echt op m'n best te zijn. Die eerste crossen vallen dus deels nog onder mijn voorbereiding. Dat is de beste training om er koud in te stappen en hopelijk geen pak slaag te krijgen. Maar ik zal sowieso een serieuze aanpassing nodig hebben om met die gasten mee te kunnen, denk ik. Hopelijk kan ik dan vanaf de kerstperiode tot aan het WK het niveau hoog houden."
De enige echte grote doelen die ik heb, zijn het BK en het WK. In de toekomst zal dat normaal ook niet meer veranderen.
Hoe anders zijn je trainingen? Waar focus je op?
"De trainingen zijn enigszins anders. Na een rustperiode proberen we ook lange trainingen te doen om de basis groter te maken. Die heb je nodig om de opeenvolging van wedstrijden aan te kunnen - da's een beetje hetzelfde als met de weg. Extreem lange trainingen van 6 à 7 uur doe ik niet, maar er zitten wel lange duurtrainingen bij. Verder ligt de focus nu vooral op mijn explosiviteit, want die bot af als je klassiekers rijdt op de weg. Daar proberen we wat oefeningen voor te doen, want die power hebben we in de cross echt heel hard nodig. Dat kan met specifieke training in het veld, maar nu in Spanje doen we op de weg intervallen van een minuut of een halve minuut. Dat doet altijd pijn, want dat zijn hele lange sprints, maar dat heb je in het veld echt wel nodig om mee te kunnen. Daar moet je echt sprinten na elke bocht en is het veel minder een duurinspanning dan op de weg."
Naar wat ga je opbouwen dit seizoen?
"Het enige echte grote doelen die ik heb zijn het BK en het WK. In de toekomst zal dat normaal ook niet meer veranderen. Als ik ergens aan de start sta, ga ik altijd voor de winst, uiteraard. Als ik nu dus ergens naartoe werk, zal dat het BK en het WK zijn. En dit jaar een WK in eigen land, dat spreekt altijd tot de verbeelding..."
Wout van Aert krijgt vleugels.
© Kramon
Wat is er dit jaar anders dan vorige jaren?
"Er zijn toch wat dingen anders. We zitten nog steeds in een pandemie. Veldrijden vindt nu plaats zonder publiek. Dat is heel raar om te zien, en uiteraard helemaal anders dan een veld waar duizenden mensen staan. Tot nu toe zijn er ook heel weinig crossen geweest, vaak maar één wedstrijd per weekend. Ik denk dat het voordeel dat ik zou hebben door iets frisser in januari te komen dan de crossers die een heel seizoen rijden nu wel iets minder zal zijn. Normaal krijgen ze nu ook heel wat tijd om hun conditie te onderhouden. Het seizoen ziet er zeker anders uit, maar voor mezelf ziet het er net beter uit omdat ik van veel minder ver terug moet komen in vergelijking met vorig jaar. Ik kan een aantal deftige crossen rijden en daar ben ik heel blij om."
Wat is het favoriete parcours op je kalender, en waarom?
"Da's altijd een hele moeilijke vraag. Het leuke aan veldrijden is net dat het parcours altijd anders is en dat je altijd voor een nieuwe uitdaging staat. Een parcours zoals dat in Koksijde vind ik altijd plezant. Niet te artificieel, maar gewoon door de duinen rijden. Da's zeker een die er voor mij uitspringt."
Waar ga je het meeste afzien denk je?
"Pfff, elke koers denk ik (lacht). De zwaarste parcours zijn crossen als in Namen of Paal, maar een snelle wedstrijd is ook altijd afzien. Laat ons dan zeggen het WK in Oostende. Een heel zwaar parcours en op het kampioenschap ga je altijd dubbel zo hard."
Wour van Aert vol focus
© Kramon
Wie van je tegenstanders ga je het meeste in de gaten houden?
"Natuurlijk is Mathieu altijd een van de belangrijkste concurrenten. Hij is al jaren een beetje de maatstaf in de cross en dat zal niet veranderen. Het verschil met de rest zal wel altijd kleiner worden, dat was vorig jaar ook al wat zo. Eli Iserbyt en Toon Aerts lijken mij ook grootse concurrenten. Zeker Eli is heel explosief en kan ontzettend demarreren, een stijl van crossen die heel moeilijk is. Toon is meer een diesel die heel de cross een hoog tempo kan rijden, zoals mij."
Het belangrijkste is ook dat je er zelf in gelooft. Als je op voorhand denkt dat het niet haalbaar is, dan zal het ook niet lukken.
En als laatste: hoe doe je dat, een jaar lang knallen? Op de weg, in het veld. Is dat karakter en fysiek? Of is er veel meer nodig?
"Da's een goeie vraag (lacht). Soms vraag ik mezelf ook af wat ik mezelf aandoe door zo'n druk schema te nemen. Langs de andere kant hebben veel collega's hun volgende doel pas in februari of ergens in het voorjaar gepland, en zo lang zou ik echt niet kunnen wachten. Het houdt me op scherp, van het ene naar het andere doel gaan. Ik heb ook veel slimme mensen achter mij, met mijn trainer op kop, die er altijd over waken dat het fysiologisch doenbaar is. We werken meestal met korte periodes van rust op verschillende momenten in het seizoen, en zo lukt het wel goed om alles te combineren. Het belangrijkste is ook dat je er zelf in gelooft. Als je op voorhand denkt dat het niet haalbaar is, dan zal het ook niet lukken. Open minded zijn is de boodschap als je zo veel dingen wilt combineren!"
