Games
Το φαινόμενο του Social Gaming
Πώς τα social games έχουν επηρεάσει την ζωή μας.
Bloomberg
© Bloomberg
Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν πλέον εισχωρήσει πλήρως στις ζωές μας. Ακόμα και χρήστες που δεν είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ υπολογιστή στο παρελθόν, πλέον μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το Facebook και μερικές φορές ακόμα και το Twitter. Ακόμα και να μην ξέρουν να χρησιμοποιούν υπολογιστές, τώρα μπορούν και από το κινητό τους να συνδεθούν στο Facebook και να επικοινωνούν άμεσα και εύκολα με όλους τους φίλους τους.
Μαζί με αυτήν την επέκταση του target group των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, ένα νέο είδος παιχνιδιών έκανε την εμφάνισή του. Αυτή η εμφάνιση είχε τη μορφή αιφνίδιας επίθεσης, η οποία κατάφερε να κατακτήσει ένα κοινό που μέχρι εκείνη τη στιγμή, όχι απλά δεν είχε ασχοληθεί με το gaming, αλλά δεν είχε και καμία πρόθεση να ασχοληθεί ποτέ. Ο λόγος γίνεται φυσικά για τα social games, τα οποία όλοι έχουμε δει στο Facebook και στα κινητά μας.
Αποτελούν παιχνίδια τα οποία διαθέτουν πάντα ένα κοινωνικό στοιχείο, όπως για παράδειγμα τη δυνατότητα να λαμβάνουμε βοήθεια από τους φίλους μας ή να ξεκλειδώνουμε κομμάτια του παιχνιδιού ανάλογα με τον αριθμό των φίλων μας που παίζουν αυτό το παιχνίδι. Λόγω αυτού του κοινωνικού στοιχείου, οι παίχτες παροτρύνονται να διαδώσουν το παιχνίδι στο κοινωνικό τους δίκτυο, δίνοντάς του μία τρομακτική διασημότητα.
FarmVille 2 Country Escape
© Zynga
Απλά φανταστείτε ότι κάθε χρήστης έχει τουλάχιστον πάνω από 30 φίλους. Τότε, αν κάθε φίλος του πρώτου επηρεαστεί από την πρόσκλησή του και ξεκινήσει το παιχνίδι, θα υπάρχουν άμεσα 31 παίχτες. Κάθε ένας από αυτούς θα επηρεάσει τους 30 φίλους του, προσθέτοντας 900 νέους παίχτες. Σε τρίτο επίπεδο θα έχουμε 27.000 νέους παίχτες και μετά οι αριθμοί συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Για πρώτη φορά στην ιστορία του gaming προσφέρεται στους developers ένα τόσο ισχυρό εργαλείο διάδοσης της δουλειάς τους.
Φυσικά οι hardcore gamers που απολάμβαναν τη διαφορετικότητά τους από το mainstream της κοινωνίας, αρνούνται να αποδεχτούν την ισχύ αυτών των games. Οι περισσότεροι τα απορρίπτουν και αρνούνται ακόμα και να αποκαλέσουν gamers τους χρήστες τους, ανεξάρτητα από τη διάρκεια ενασχόλησής τους με αυτά. Στην πραγματικότητα όμως, αυτά τα παιχνίδια απαιτούν συχνά ακόμα ισχυρότερες ικανότητες σε σχέση με αυτές που απαιτούν τα συνηθισμένα games. Φυσικά, δεν υπάρχει ακόμα κάποιο social esport, αλλά κάποια από τα παιχνίδια είναι αρκετά απαιτητικά puzzles ή adventure games, ενώ κάποια άλλα απαιτούν μαθηματικές ή γνωστικές ικανότητες.
Αλλά αυτό το χάσμα, σε καμία περίπτωση δεν είναι μονόπλευρο. Οι social gamers αρνούνται να αποδεχτούν ότι είναι gamers, λόγω των στερεοτύπων που έχουν αναπτυχθεί με τα χρόνια και θέλουν τους gamers να είναι κλεισμένοι σε υπόγεια, καθηλωμένοι μπροστά στους υπολογιστές τους και χωρίς πραγματικούς φίλους. Φοβούμενοι, λοιπόν, την κατακραυγή από τον κοινωνικό τους περίγυρο δεν παραδέχονται ότι είναι gamers, ακόμα και αν περνάνε 24ωρα ολόκληρα στο Facebook, λιώνοντας σε παιχνίδια όπως το Candy Crush και το FarmVille.
Η Ελλάδα έχει μία αρκετά ενεργή βιομηχανία για τέτοια παιχνίδια, κάτι που φαίνεται περίεργο αν σκεφτούμε πόσο δύσκολο είναι το game development σε μία χώρα σαν τη δική μας. Από τις μεγαλύτερες τέτοιες ελληνικές εταιρείες είναι η AbZorba Games, η οποία είχε πάνω από 3 εκατομμύρια παίχτες για το διαδικτυακό της καζίνο μέσα στο 2013. Αυτό το καζίνο, όπως και τα περισσότερα social games σήμερα, είναι διαθέσιμο σε παγκόσμια κλίματα και σε ένα μεγάλο αριθμό συσκευών, οπότε το πιθανό κοινό του είναι ήδη τεράστιο.
Όσον αφορά τον οικονομικό τομέα τώρα, αυτά τα παιχνίδια συνήθως δεν είναι τόσο κερδοφόρα όσο τα παραδοσιακά games, αλλά σε βάθος χρόνου αποφέρουν μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους. Αυτό οφείλεται σε πρώτη φάση στα κόστη παραγωγής που είναι σχεδόν πάντα τραγικά χαμηλότερα από αυτά ενός παραδοσιακού game, ενώ σε δεύτερη φάση οφείλεται στο τελείως διαφορετικό οικονομικό μοντέλο που ακολουθούν. Τα social games διανέμονται συνήθως δωρεάν και προσφέρουν ingame αγορές. Αυτές οι αγορές, οι λεγόμενες micro-transactions, ενισχύουν τον παίχτη με διάφορες δυνατότητες που ένας άλλος παίχτης δεν θα μπορούσε να έχει αν δεν πλήρωνε.
Αυτό το μοντέλο ενθαρρύνει τους παίχτες να δοκιμάσουν το παιχνίδι, ικανοποιώντας την περιέργεια και τον μιμητισμό που διακατέχει κάθε σύγχρονο άνθρωπο. Αν μετά τους αρέσει, θα αρχίσουν να αγοράζουν διάφορα πράγματα, λόγω των πολύ μικρών χρεώσεων που βλέπουν. Φυσικά, όλες αυτές οι μικρές χρεώσεις αθροίζονται και σε βάθος χρόνου μπορούν να ξεπεράσουν και την τιμή ενός σύγχρονου παραδοσιακού παιχνιδιού.
Αυτό που μένει να δούμε τώρα είναι αν θα γεφυρωθεί ποτέ αυτό το χάσμα μεταξύ των gaming communities, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή αυτά τα δύο διαφορετικά είδη παιχνιδιών να ενωθούν, θολώνοντας τα όρια μεταξύ του παραδοσιακού και του social gaming. Φυσικά, μπορεί και να ισχύει η πρόβλεψη των hardcore gamers ότι τα social games είναι απλά μία μόδα που θα περάσει...
Σχετικά άρθρα
