Zodra de eerste zonnestralen doorkomen begint het voor veel wielrenners al te kriebelen. Op de top van welke beklimmingen gaan we dit jaar staan?
Een populaire bestemming voor veel wielrenners blijft Frankrijk, mede natuurlijk door de Tour de France, hét wielerevenement waar iedereen naar uitkijkt. Dus als je jezelf lekker pijn wil doen, om daarna volledig voldaan te top te bereiken dan heeft La France genoeg te bieden.
We vroegen de auteur van ‘Mountains: epic cycling climbs’ Michael Blann naar zijn favoriete kuitenbijters. Uiteraard komen de klassiekers voorbij, maar ook wat beklimmingen die je misschien helemaal nog niet kent maar zeker de moeite waard zijn. Met deze acht epische beklimmingen heb je zeker een stoer verhaal voor je volgende social ride met je fietsmaten.
01
Col du Glandon, Auvergne-Rhône-Alpes
Misschien niet zo bekend, maar onderschat deze niet!
Deze klim vind je tussen andere buitencategorie cols in het noordelijke deel van de Franse Alpen. Als je naar boven fietst kom je onderweg de grootste dam van Europa tegen. Niet dat je daar veel van zal genieten voordat je op 1.924 meter hoogte staat.
02
Col de l’Aubisque, Aquitaine
Deel van de ‘circle of death’, klinkt aantrekkelijk, toch?
Je fietst hier meestal in de schaduw of in de mist omdat de klim zich bevindt op de North Face van de berg. Daarbij is deze col onderdeel van de ‘circle of death’, een viertal beklimmingen van de buitencategorie die in één etappe van de Tour terug te vinden was.
Dit is de laatste grote klim in de pyreneeën voordat de Atlantische Oceaan in zicht komt. Deze klim is ook favoriet van onze eigen atleet Patrick Seabase. Hij fietste op één dag de Col de Peyresourde, Col d’Aspin, Col du Tourmalet, Col d’Aubisque en de Col D’osquich. Op een fixie, zonder rem! Benieuwd hoe dat ging? Check dan deze clip.
Eén van de hoogst bestrate passen in Europa. Dat wordt lekker doorbikkelen. Een groot deel fiets je boven de 2000 meter, waardoor de ijle lucht het nog zwaarder maakt dan het al is. Als je in het noorden start, in Bourg Saint Maurice, dan mag je bijna 48 kilometer wegtrappen. Start je in het zuiden bij Lanslebourg dan ben je na 33 kilometer al klaar. De omgeving is adembenemend mooi. Check wel van tevoren of de pas open is, anders mag je door de sneeuw.
Bereid je maar voor op een lange dag in het zadel, tenzij je de afdaling via dezelfde weg neemt als de klim. Ga je via de andere kant naar beneden dan duurt het nog een hele tijd voordat je weer in Jausiers uitkomt.
Een leuk feitje: Col de la Bonette ligt met 2.802 m ongeveer 38 m hoger dan de Col d'Iseran, dankzij een extra ‘scenic loop’ die rond de top werd aangelegd in een poging de titel van hoogste Col te veroveren. Helaas werd de lus rond de "Cime de la Bonette" technisch niet als pas beschouwd, en kon het dus geen aanspraak maken op de prijs. Als troost is het wel de hoogste verharde weg van Europa.
Niet echt de hoogste berg van dit lijstje, maar wel een van de populairste. Vooral bij locals een geliefd trainingsrondje. Maar vooral de pro’s testen hier hoe hun conditie ervoor staat in aanloop van de Tour de France.
Een lekkere ‘korte’ klim met maar liefst 18 haarspeldbochten. Altijd tof voor de foto. Lacet is Frans voor veter, met alle bochten weet je hoe deze col aan zijn naam komt. In 2015 kwam deze klim voor het eerste voor in de TDF, sindsdien is het een ‘must-do’ voor wielerfanaten die daar in de buurt zijn.
Tsja, deze icoon moet je eigenlijk een keer gefietst hebben. De kale berg komt regelmatig in de Tour voor en is een gewilde beklimming voor de wielerfanaten. ALs je het weerstation ziet dan weet je dat je nog effe door moet trappen, helaas ben je dan nog niet op de top.
Dat deze berg een aantrekkingskracht heeft op atleten blijkt wel uit het feit dat in 2015 Sebastien Loeb de route gebruikte als testdrive voor Red Bull King of the Peak! Alleen pakte hij de auto.
Misschien leuk om even uit te zoeken, maar dit zou best wel eens de col kunnen zijn die we het meeste terugzien in de Tour de France. Sinds 1910 (!) is deze berg ruim 40 keer beklommen en wordt gezien als de zwaarste klim in de Pyreneeën.
De klim begint nog rustig met percentages rond de 6%. Maar daarna gaat het al naar 8% en het eindigt rond de 10%. Echt zo’n klim die alleen maar zwaarder wordt hoe hoger je komt. Heb jij het doorzettingsvermogen?
