Music
De 12 meest verrassende Nederlandstalige albums van 2018
Liefde voor tunes van eigen bodem. Van Man in Nood tot Nachtvlinder: deze 12 albums uit 2018 brachten de vernieuwing in Nederlandstalige muziek.
De 12 meest verrassende Nederlandstalige albums van 2018
Nederlandstalige muziek zit in de lift. Natuurlijk, het is nooit weg geweest. Maar nu hip hop de nieuwe popmuziek is geworden, ontstaan er allerlei nieuwe Hollandse sounds.
We zien steeds meer rappers van eigen bodem die zich laten inspireren door de grondleggers van Nederlandse pop. En andersom zijn de popdinosaurussen ook niet te beroerd om met de nieuwe generatie samen te werken. Zo laten artiesten als BLØF, Anouk en Spinvis zien dat vernieuwing echt niet een kwestie is van jong zijn.
Van alle Nederlandstalige albums die afgelopen jaar verschenen vielen er een aantal net iets meer op dan de rest. Omdat ze een nieuwe Nederlandse sound lieten horen, uit het niets kwamen of een andere kant van een welbekende artiest lieten horen. Daarom: een hele dikke shout out naar deze 12 Nederlandstalige EP’s en albums uit 2018.
1. Willem - Man in Nood
Eind oktober was daar ineens Man in Nood; het eerste album van Willem de Bruin sinds The Opposites. Hij vertelt openhartig over zijn depressie; de angstaanvallen, het skeer zijn en geldproblemen die daar bij kwamen kijken. Het resultaat is een ontroerend introspectief album, dat getuigt van een enorme muzikaliteit. Het album toont een kant van Willem die we nog niet kenden. Prijzenswaardig dat hij zich zo durft bloot te leggen. Ook verrassend: Willem produceerde het samen met zijn nieuwe muzikale partner Morien van der Tang.
2. Anouk - Wen d’r maar aan
Ineens gooit Anouk het over een heel andere boeg dan we van haar gewend zijn: haar nieuwe werk is geheel Nederlandstalig. Al bij de eerste zinnen van dit 12-tracks tellende album voel je: dit is echt. Dit is eerlijk. Dit is Anouk op haar best als songschrijver en zangeres. De rock is er uit, maar de gevoelige snaar wordt hier zeker geraakt.
3. Ray Fuego - Zwart
Zwart is niet te vergelijken met andere Nederlandse rap-albums. Ray Fuego gaat dwars tegen alle succesformules in. Hij blijft trouw aan zijn eigen rauwe, eerlijke maar toch zeker ook zachtaardige natuur (luister maar naar het liefdesliedje 2206) en dat blijft hangen. Zwart werd dit jaar beloond met een 3Voor12 award voor Album van het Jaar, en dat hij zelf in ieder geval zeker nooit verwacht.
4. Wende - Mens
Pop-noise artiest Wende komt altijd verrassend uit de hoek, omdat ze simpelweg wars is van herhaling. Haar album Mens grijpt dan ook niet terug op eerder werk, maar is ontsproten aan haar laatste creatieve mindstate. Schrijvers als Dimitri Verhulst en Tom Lanoye schreven mee. Ook filosofeerde ze erop los met Arnon Grunberg, Adriaan van Dis en Typhoon. Sommige gesprekken werden chansons, andere bewaarde ze vast in haar schatkist vol geniale ideeën. Hoe dat klinkt? Denk aan boerenkool met een jus van Björk. En toch ook weer anders.
5. Zwart Licht - Bliksem
Na zes jaar kwamen Akwasi, Hayzee en Leeroy dit jaar met Bliksem, het eerste volledige project sinds Leeroy Draait Door in 2012. Dat de groep bars en knowledge heeft was al duidelijk, maar dat ze het ook kunnen choppen in makkelijk verteerbare bangers wist je misschien niet. OM is een perfect voorbeeld: veel inhoud, frisse vorm. Het album zet je aan het denken, zonder dat het pijn doet. In de woorden van Zwart Licht: ze brengen brandwonden die klinken als kamillethee.
6. Quessswho - 11
Marques Durham is de Nederlandse Kehlani. Ze maakt r&b die artistiek goed in elkaar zit, zonder dat het moeilijk klinkt. De single Kwijt gaf al een voorproefje van haar eigenzinnige sound, en met haar debuut EP 11 overdondert ze elf keer achter elkaar. Haar leven is een onuitputtelijke bron vol verhalen.
Het zijn niet altijd leuke herinneringen. Quessswho is de dochter van de bekende Van Gogh-dief Octave Durham, en dit jaar moest haar pa opnieuw de bak in. Het was ook een zwaar jaar voor haar, omdat haar goede vriend en model Harry vermoord is door een ander model. Op haar EP gooit ze alles eruit en dat klinkt zo goed als het voor haar gevoeld moet hebben.
7. Adje & Roselilah - BASE
BASE is een verslag van de straat, zoals we gewend zijn van Adje. Het is dan niet zijn geluid, maar de verdienste van Roselilah die deze plaat verrassend maakt. Zij produceerde alle 13 tracks en voorzag Adje’s vertrouwde raps van duistere trapbeats en sferische samples. Toch is Roselilah geen nieuwkomer: voorheen produceerde ze al beats voor SFB, Lijpe en Cho.
8. Jacin Trill - Happyland 2.0
De 20-jarige Jacin Trill geldt als een van de belangrijkste vernieuwers van 2018. Hij is onze mumble-rapper, maar hij geeft een geheel eigen draai aan de Amerikaanse rapstijl. Samen met producer 808Milli maakt hij vrolijke, hypnotiserende odes aan het leven. Luister dit en je snapt waarom Jacin thuis een ballenbakbed heeft. En hij is op dreef: dit jaar bracht hij twee albums en een EP met Bokoesam uit.
9. Lijpe - Andere Leven
Ineens was er in oktober het langverwachte 6e album van Lijpe. We zagen ‘m niet aankomen, want de rapper is nogal lowkey. We horen op deze plaat een andere kant van de rapper; dit is Lijpe als hij niet woedend is. Wat ook verrassend is aan dit werk is dat er geen gastbijdrages op staan (op een nummer met DJ Stijco van 4x Duurder na).
10. Tourist LeMC - We Begrijpen Mekaar
Niet Nederlands, wel Nederlandstalig én vernieuwend. De Belgische rap-artiest Tourist LeMC bracht in november het album We Begrijpen Mekaar uit. Verwacht geen agressieve kreten en opgefokte beats; we dromerige troubadour liedjes vol piano, strijkwerk en beeldende mijmeringen.
11. Stippenlift - Kerstfan
Stippenlift is het alter ego van de zanger en producer Hugo van der Poel. Kerstfan is, duh, een kerstalbum. Vol vrolijke jingle bells? Ja, maar ook gedrenkt in gekke samples, heel veel humor en retro elektro. Wie had dat kunnen bedenken. Hugo noemt de stijl zelf depriwave, en met dit werk laat hij kerstmis precies zo naar voelen als dat klinkt. Misschien maar niet draaien tijdens het familiediner dit jaar.
12. Bokoesam - Nachtvlinder
Verrassend is vooral de totstandkoming van Nachtvlinder. Geen jarenlang gepieker, maar twee weken beuken op schrijverskamp in Berlijn en klaar was Bokoesam. Verwacht geen Berlijnse underground sound, maar wel veel dancehall, bass en vrolijke rijms. Bokoesam noemt zichzelf niet voor niets de bomenknuffelaar van de rapscene.
Een wereld van muziek ontdekken? Check onze Facebook pagina.
Volg ons op Instagram voor de muziek van morgen, vóór morgen.