Legenda deskorolki - Christian Hosoi wspomina lata 80. w Venice Beach

Venice to miejsce, w którym dorastałem i spędzałem czas z J Boyem Adamsem i jego całą ekipą. Miałem chyba jakieś 15 lat. Dorastałem w Hollywood w okolicy Koreatown / Echo Park, ale codziennie jeździłem do Venice, żeby pojeździć na desce. Chodziłem nawet do gimnazjum tuż przy molo. Pewnego dnia poprosiłem mamę, żeby mnie tu podrzuciła. Po przyjeździe pojechałem na spotkanie z J Boyem Adamsem i poszliśmy wspólnie pojeździć. Tak rozpoczęła się moja deskorolkowa przygoda.

Na pewno nie było wtedy telefonów komórkowych. Jeśli chciałeś pojeździć to po prostu musiałeś przyjść na miejscówkę i tam zawsze ktoś już był. Wszyscy byli dla siebie uprzejmi i się wspierali nawzajem, co dodatkowo sprawiało, że chciało się to robić. Lubiliśmy wspólnie kombinować nawet w kwestii miejsc do jazdy. Pamiętam jak próbowaliśmy zamontować quater pipe do ściany. Ustawiliśmy rampę do skakania na środku promenady, a wszyscy przechodnie zatrzymywali się i patrzyli jak na jakieś widowisko. Naprawdę wykazaliśmy się kreatywnością, ale podobał nam się taki klimat. W tamtych czasach czymś podobnym był breakdance, bo również gromadzili tłumy ulicznych gapiów. Jazda na deskorolce nie była jeszcze popularna, więc dodatkowo interesowało to ludzi. Cały czas póbowaliśmy czegoś nowego, zawsze byliśmy innowacyjni i chcieliśmy tworzyć nowe przeszkody. Stworzyliśmy różne rodzaje jazdy na deskorolce i przeszliśmy drogę od opuszczonych basenów przez rampy do jazdy na ulicznych miejscówkach.

Te sesje przypominają mi aktualnny skatepark w Venice, bo za każdym razem, gdy tam przechodzę to dzieje się jakieś wielkie przedstawienie. Są tacy goście jak Isaiah i Hayden, którzy latają i robią z deską co tylko chcą! Ci goście po prostu szaleją, a tłum wariuje. Zawsze kojarzy mi się to z moimi czasami młodości. To motywuje do bycia lepszym, przełamywania się i dobrej zabawy. Ludzie czerpią inspirację widząc jak wstajesz, robisz dany trik jeszcze raz aż do skutku i odnosisz sukces. Tak samo jest w życiu - nie możesz zrezygnować i się poddać. Musisz nauczyć się upadać i wstawać.

Może tak, o ile wezmę ochraniacze na kolana. Jeśli poczuję, że nadszedł moment, w którym będę gotowy zrobić coś trudniejszego to będę szczęśliwy.

Myślę, że to wspaniale, że Red Bull uczy ludzi historii skateboardingu w samym sercu Venice. Tego typu wydarzenia przyciągają ludzi, którzy chcą wiedzieć, jak to było kiedyś. Myślę, że to sprawi, że ludzie będą chcieli dowiedzieć się więcej o historii i obejrzeć Dogtown i Z Boys lub mój dokument „Rising Sun”. My tym w pełni żyliśmy. Zrobiliśmy to. Byliśmy tam. Może zainspiruje to kogoś do jazdy na deskorolce lub bycia po prostu dobrym we wszystkim, co robisz. My po prostu chcieliśmy być dobrzy. Chcieliśmy wynieść jazdę na deskorolce na nowy poziom, jednocześnie dobrze się bawiąc ze znajomymi. Zawsze staraliśmy się być światłem dla dzieci, aby miały wybór i podążały za swoimi marzeniami. Jestem doskonałym przykładem dzieciaka, który podążał za swoimi marzeniami.